สำหรับการสอบGatหนึ่งต้องบอกว่าง่าย...ง่ายจนน่าตกใจเลยทีเดียว [ง่ายจนคิดว่ามันแปลกๆ-- หรือว่าเราแปลก]
ตั้งแต่แรกที่เดินเข้าห้องสอบกลับไม่มีความตื่นเต้นเลยสักนิด ก่อนสอบก็ยังนั้งเล่นอูคูเลเล่กันอยู่ที่ศาลา-*-(ช่างเป็นการสอบที่...มีการเตรียมตัวมาดี...หรือ) หลังจากที่กรรมการคุมสอบอณุญาตให้เปิดข้อสอบได้ โห้!...ทำไมมันน้อยจังเลยมีอยู่แค่สองข้อใหญ่เท่านั้นเอง หลังจากที่ได้นั้งทำไปสักพักความเชื่อที่เราเชื่อกันว่ามันต้องยากมหาโหดนั้น มันหายไป! เพราะว่ามันง่ายกว่าข้อสอบโรงเรียนซะอีก ใช้เวลาในการทำตั้งแต่แปดโมงครึ่งจนถึงสิบโมงกับการทำและตรวจสอบอย่างเรียบร้อย หันกลับไปมองคนในห้องปรากฎว่าทุกคนกำลังง่วนอยู่กับการทำข้อสอบ...'เราทำเร็วไปหรือ' นั้นคือความคิดแรกที่หันไปมอง
หลังจากนั้งรอเวลาเพื่อการสอบGatสองได้เริ่มขึ้น รอบนี้ทำเอาคิดหนักอีกครั้ง กับภาษาอังกฤษที่ค่อนข้างจะแข็งแรงน้อยของตัวเอง แต่แล้วก็รู้ว่าตัวเองคิดผิดเป็นครั้งที่สอง เพราะข้อสอบนั้นไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยากเป็นไปในระดับที่เข้าใจได้ นั้งสอบไปได้ประมาณครึ่งชั่วโมง ไม่เข้าใจว่าเป็นปฏิกิริยาหรืออะไรรู้สึกเหมือนคนมอง พอหันไปมองด้านข้างถึงได้เข้าใจ อยากจะส่งซิกเหลือเกินว่า'อย่ามองเลย เราก็พอๆกัน' คงเป็นชุดนักเรียนอันแสนสะดุดตาเป็นเหตุ คิดว่าไม่ต้องบอกก็คงเข้าใจกัน หลังจากที่การสอบหมดลงที่เวลาเที่ยงครึ่ง เราทุกคนต่างไปเจอกันที่จุดนัดพบของตัวเอง มือเที่ยงของพวกเราไม่มีอะไรมากค่ะ ไม่มีอะไรมากจริงๆมันก็แค่...ก็แค่มาม่าคนละถ้วย-*-ตบท้ายด้วยซาลาเปาเป็นของหวาน จนถึงเวลานี้คือบ่ายสามโมงครึ่งซึ่งเหลือแค่มิวและฉัน ที่จะได้นั้งกินลมเพราะไม่มีสอบต่อเดินไปนั้งที่ศาลา อันเป็นจุดนัดพบของพวกเรา ซึ่งจะมีศาลาอยู่สามศาลาตอนแรกเรานั้งกันที่ศาลาที่สอง เพราะทุกศาลาเต็มหมดแล้ว นั้งไปได้สักพักศาลาที่สามก็ว่าง จึงถือโอกาศเปลี่ยนที่นั้งรับลมให้เย็นกว่าเดิม(เย็นมากจริงๆ เย็นจนต้องใส่เสื้อกันหนาวเลยละ) บรรยากาศที่รร.นี้คือลมเย็นเป็นเอกลักษณ์เลยทีเดียว บรื๊นนนนน!...บลื้นนนนน!...โครมมม!!! == หลังจากตอนแรกที่เราสองคนกำลังนั้งกึ่งหลับกึ่งตื่นไม่สนใจเสียงรถ ต้องรีบกระโดดโหยงเหยงเลยทีเดียวO0O ระ..รถ...รถจะเหิน! ความคิดแรกที่วิ่งอยู่ในหัว หันไปบอกมิวว่า'ชนแล้ว' --บรรยายได้แค่นั้นจริงๆ นั้งคิดระทึกใจกันสองคน เพียงจ้องตาก็สือกันได้เป็นอย่าง หากว่าเราไม่ย้ายทีมันคงเหินขึ้นมาอยู่บนตัวเราได้
สุดท้ายแล้วการสอบก็ถือว่าไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมากมาย แต่นาทีระทึกนั้นคงไม่พ้นรถเหินที่ว่านี้แหละ ถึงกับถ่ายรูปมาลงเลยทีเดียว จากนี้ไปก็คงจะต้องเตรียมตัวเตรียมใจกับการสอบPat4และ7ที่กำลังจะถึง หวังว่าจะไม่เป็นแบบที่คาดไม่ถึงจนเกินไปนะค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น